Terug naar startpagina Zeilen 2006

Zeilen Kroatië 2006

In september gingen we weer terug. Eddy en Cherry hadden die zomer aangegeven dat ze ook naar Kroatië zouden gaan. Ze zouden dan met de caravan komen en wilden dan 10 dagen met ons mee zeilen. Dat was een leuk idee en ik verzorgde voor Eddy een stalling voor zijn caravan bij Jurre, kennissen van ons in Biograd, voor de prijs van een fles wiskey. Zij zouden halfweg de 2e week opstappen in de buurt van Trogir. Zo gezegd zo gedaan. Wij gingen vooruit om te zorgen dat alles in orde zou zijn, de vaardocumenten waren ingegeleverd, etc. De beloofde onderhoudszaken die Gordan ons had beloofd waren weer niet uitgevoerd....  Maar we zijn toch snel vertrokken richting Primosten.

Voor vertrek, moesten we toch nog de ligplaats voor 2006 betalen en bleek achteraf het antifoulen ook niet door Gordan betaald te zijn, grrr........ Dus, opnieuw de nodige ergernissen! Maar op de Marisha werkte alles gelukkig naar behoren en hebben we verder een leuke zeilperiode gehad.

We hebben weer wat nieuwe haventjes aangedaan, zoals op Brac (Bobovisce), Solta (Stomorska) en Hvar (Hvar) en we hebben de eilanden tegenover de stad Hvar (Sv. Klement) bezocht. Een schitterend gebied. Nadat we daar hadden aangelegd in de ACI-marina, zijn we de volgende dag met de watertaxi een middag naar de Stad Hvar gegaan. Een prachtig sfeervol stadje waar we in de toekomst beslist nog eens meer langs zullen gaan.  

Hierna zijn we vertrokken naar Dvrnik Veli, een plek waar ik al eens eerder ben geweest toen John en Riëtte bij ons waren. Nu hebben we daar op z’n Grieks geankerd (ankeren en achteruit naar de kade). Het was slechte ankergrond en we moesten een paar maal opnieuw ankeren voordat het anker goed hield. Onze buurman keek niet zo nauw en ik waarschuwde hem dat hij niet vast lag. Op mijn advies trok hij de ankerketting aan en jawel, het anker zat niet vast! Hij heeft daarna nog wel drie maal opnieuw moeten ankeren voordat het anker echt hield. Die avond hebben we nu veel beter in een ander restaurant gegeten. De eigenaar bood ons zijn twee ankerboeien aan. Maar we lagen vast en ik wilde niet gaan verkassen met de ervaring van de vorige keer. Op weg naar Trogir besloten we om ergens te ankeren in plaats van naar de dure marina van Trogir te gaan. We kozen daarvoor de baai van Razetinovac, een prachtige plek zuidelijk van Trogir. We hadden in Nederland een paar grote gele “tennisballen” gekocht om de plek te markeren waar we in het donker Dobbertje konden uitlaten. Die middag toen we geankerd waren hebben we de gele ballen aan de kant vastgemaakt. Tegen schemering kwam een Duits schip aan en toen de bemanning aan land ging begonnen ze met onze gele ballen te voetballen...... Een schreeuw van Trudy was voldoende om dat te stoppen. Daarna hebben we de ballen maar teruggehaald. Een Engels schip nodigde ons die avond uit bij hen te komen borrelen en te vragen wat wij met die gele ballen op de kant van plan waren...... Het waren vriendelijke mensen die daar al jaren in die omgeving rond voeren. Het was erg gezellig. Die nacht begon het te spoken en ons anker hield niet. We werden rond 02.00 gewekt door de scheepshoorn van onze buren. Ik vertrouwde de zaak na het ankeren ook niet echt daar ik de ankerketting voortdurend hoorde schuiven. Mijn sleutels en mijn grote verstraler lagen al gereed. Nadat Trudy het anker vlug had opgehaald hebben we rondjes gevaren  tot het licht werd en hebben toen opnieuw geankerd. Na het ontbijt vertrokken we naar Trogir. Tot onze verbazing werden we geweigerd omdat het “Charterdag” was...... Het poeierde nog steeds en dan mag een haven je feitelijk niet weigeren. Maar in Kroatië mag alles....

We werden weggestuurd naar Hvar, maar ik koos voor Agana dat dichterbij lag, aan de andere kant van de binnenzee. Agana is echter geen ACI-haven…., Snapt u het??? Ze sturen je niet naar een concurent. Toch link, om in een stormsituatie een schip een eind onnodig te laten varen uit commercieel gewin…

De baai baai van Razetinovac waar ons

anker, midden in de nacht door de storm, los kwam

De tocht was ruig, maar een binnen in de haven ging het wel.  Het aanleggen ging vlot en we kwamen weer naast onze oude buren uit de baai te liggen, die ook naar Agana waren gevaren. Die nacht heeft het enorm gewaaid, een komplete storm met bakken regen. Trudy heeft onze teckel Dobbertje die avond en de volgende morgen tijdens het uitlaten moeten slepen, want zij wilden niet naar buiten in die regen lopen...

De volgende dag dan kwamen onze gasten aan tegen de avond. Ze waren eerst nog in verkeerde haven geweest en belden dat ze gearriveerd waren terwijl wij niemand zagen. Uiteindelijk met onze telefonische assistentie lukt het dat ze onze haven vonden. De wind was inmiddels wat afgenomen en de zon was er weer voor even toen Eddy en Cherry arriveerden, doch tegen de avond barste de storm opnieuw los. We zijn daarom een dag langer blijven liggen in de beschutte haven van Agana.

De dag daarop vertrokken we naar Primosten en daarna deden we de voor ons bekende plekken aan zoals Kakan, Lavsa (de Kornaten) waar we een pikhaak verloren bij het oppikken van de meerboei.  Hierna naar Sbrnik gevaren en daarna de rivier de Krka  op naar Skradin met zijn prachtige watervallen, waar we een paar dagen zijn gebleven. Tenslotte via Murter weer naar Biograd en toen zat het er weer op. We hebben in Biograd nog even wat onderhoud aan de Marisha gepleegd en de netten langs de reling vastgemaakt. Eddy en Cherry gingen hierna nog verder met de caravan langs de kust vakantie vieren en wij gingen daarop huiswaards. Onze vakantie zat er weer op voor 2006!!

Tot volgend jaar

De Krka-watervallen

Stad Hvar

Marina Agana

Drvnik Veli

Marina Agana

2006 najaar. (200602)