Terug naar Website Zeilen

Zeilen Kroatië 2006

Zeilen 2006. (200601)

2006 was een fijn wisselend zeiljaar dat  in het voorjaar moeizaam begon en grandioos eindigde in september toen Chery en Eddy met ons meevoeren. Toen we eind mei van het jaar 2006 naar Kroatië reden hadden we al wat ervaring uit de vorige jaren, doch de cultuur en het “zaken doen” was ons nog vreemd. De aankomst eind mei was erg problematisch. Allereerst miste men bij aankomst onze sleutel van de Marisha, daarna wist men niet waar ons schip lag. Uiteindelijk na veel gedoe vond men het schip in de charterhaven van Kornati. Hoewel men ons verschillende keren had gemaild dat het schip verplaatst was, lag het nog steeds in de charterhaven..... Na aankomst op ons schip bleek er op ons schip geslapen te zijn. Er lagen dekens en lakens op de grond van het schip. Een dag later bleken er allerlei zaken verdwenen te zijn zoals pikhaak, reserve anker, peilkompas, etc. Allemaal “geleend” en nooit terug gebracht.... Het duurde ongeveer een week alvorens alles weer aan boord was. Onze dingy bleek lek en onze BB-motor deed het niet. We kregen van Godan een reserve dingy, maar die bleek ook lek en voor deze rubberboot was geen pomp aan boord. We merkten het pas toen we in een baai van Uglijan voor anker lagen en we met Dobbertje aan de kant wilden. Dat betekende weer heel veel ergernis! De havenmeester/ baaimeester? was erg behulpzaam en zorgde via de andere boten in de baai voor een pomp en repareerde het BB-motortje. We zijn die periode vervolgens langs de oostkant van Uglijan gevaren en toen via Bozava, Veli Rat en de westkust van Dugi Otok naar Telascica gevaren. Het was een mooie tocht.

In Veli Rat had men de meerboeien intussen weggehaald en was men een jachthaven aan het leggen. Er waren nog geen douches en geen andere voorzieningen, maar we moesten toch ruim 50 € betalen omdat de “baas dat had gezegd`. Na nog wat andere plekken te hebben aangedaan was de zeiltocht groots. Bij terugkeer in Biograd bleek Gordan niet aanspreekbaar. We hadden met hem nog een appeltje te schillen m.b.t. de opbrengst van de charter in 2004. We hebben diverse afspraken gemaakt, doch telkens kwam hij niet  opdagen. Op het laatste moment toen we op het punt stonden naar Nederland te vertrekken kwam hij opdagen. We hebben toen het e.e.a. op papier gezet met onze beiden handtekening er onder (!) dat hij het restant van het bedrag zou overmaken. Doch opnieuw gebeurde er niets, grrr...... Er zouden verder nog zaken worden geregeld voor de dingy en de BB-motor, bovendien zou de hij de ligplaats en de antifouling regelen. Maar ook ondanks deze duidelijke afspraken gebeurde weer niets. Met deze man kon je gewoon niets afspreken..... Zijn personeel was heel aardig en wel bereidwillig om iets voor ons te doen. Maar Gordan was wel vriendelijk, maar kwam zijn beloften niet na. Op het moment van vertrek had ik er al geen vertrouwen in, maar we hoopten dat het nu goed zou komen. Niet dus!!!!!

Toen we in de haven van Biograd lagen maakten we kennis met Maarten Brouwers met zijn twee pubers. Hij had een giek tegen zijn hoofd gehad onderweg naar Biograd.

Tijdens een gezellig borreltje vroeg hij die avond of hij volgend jaar mijn schip 14 dagen zou kunnen gebruiken om ervaring met grotere schepen op te doen.

We kwamen uiteindelijk overeen dat hij mijn schip in juli 2007 zou kunnen gebruiken voor een een “zacht prijsje” om mijn onkosten te dekken. De rest zouden we thuis via telefoon en mail regelen. Daarna was het weer tijd om huiswaarts te gaan na alles schoon te hebben achtergelaten.